De rekensom is eigenlijk heel eenvoudig uit te leggen. Het is geen hogere wiskunde. Het geeft een van de essenties weer in
Aikido. Zonder uke geen Aikido. Zonder nage geen Aikido.
Dat was makkelijk. Maar u de daadwerkelijke uitvoering daarvan, die is een stuk minder eenvoudig. De reden in mijn optiek is dat veel Aikidoka’s nog steeds bezig zijn met winnen en verliezen. Dat geldt zowel voor degene die de techniek ondergaat (uke) als degene die de techniek uitvoert (Nage). Ze werken vaak los van elkaar terwijl ze toch met elkaar bezig zijn. Zodra je de aanval van de uke echt als aanval ziet raak je van elkaar los. Dit heeft te maken met de mindset. Meestal is de mindset in het begin van de aanval nog wel goed maar naarmate de ontwikkeling van de techniek vordert ontstaat er bij veel ukes de drang om de Nage tegen te houden of tenminste echt moeilijk te maken. Bij de Nage ontstaat dan vaak de drang om de uke stevig onder controle te krijgen en te houden. Daardoor wordt er te vaak onnodig veel kracht gebruikt.
De grondlegger van Aikido heeft nadrukkelijk duidelijk gemaakt dat Aikido geen competitie of krachtmeting is, maar dat het een samenkomst van twee mensen is die tot doel hebben om volledig samen te werken en zo tot een goede communicatie onderling te komen. Dat betekent dat de uke wel degelijk een oprechte aanval geeft maar daarna probeert om de Nage zo goed mogelijk te volgen. De Nage heeft daarin uiteraard de rol om zo goed mogelijk te leiden. Zo ontstaat er een mooi samenspel waarbij een win win situatie ontstaat.
Wat ook interessant is om te onderzoeken is hoe de harmoniering tot stand komt. Meestal wordt Aikido zo uitgelegd dat de verdediger (Nage) zich harmonieert met de aanvaller (uke). Zou het niet mooier zijn als de Nage er voor zorgt dat de ure een onderdeel wordt van zijn beweging en niet dat de Nage zich aanpast aan de beweging van de uke? Dat de Nage de energie leidt voordat de confrontatie tussen de twee plaatsvindt? De Nage heeft al een connectie gemaakt met de uke. De Nage probeert het proces van het smeden van aantrekkingskracht te bewerkstelligen. Dit is niet altijd even makkelijk. De ander kan totaal verschillend zijn dan jij en dit proces niet aanvoelen. Het kan ook een beginner zijn die totaal niet beweegt en zelfs niet reageert op een aangeboden pols. Zelfs met iemand die je goed kent, hoef je niet de juiste connectie te hebben. Het is ontzettend moeilijk een samensmelting tussen uke en Nage te laten plaatsvinden. Dat kost vele jaren om dit te bewerkstelligen.
Laten we niet vergeten dat Aikido geen kwestie is van sterke en zwakte, dat het geen competitie is of om te winnen. Je doet het echt samen. Op deze manier ben je minder met het technische aspect van Aikido bezig, maar met connectie. Connectie tussen twee mensen. Tussen hart en hart. Dat is een uitdaging van een ander level.
Ook al ziet de som Nage + uke = Aikido er makkelijk te verklaren uit, het tegendeel is waar. Laten we samen aan het oplossen van deze som blijven werken.
(47)