Foto door Yuval Moyal
Iemand vroeg mij om hier iets over te schrijven. Ik denk een belangrijk onderwerp.Soms komt er iemand van buitenaf les geven in de dojo of ga je naar een stage waarvoor iemand is uitgenodigd. Hoe ga je dan om met de Sensei die dan lesgeeft?Ik kan je niet vertellen hoe het moet. Ik kan je wel vertellen hoe ik het doe. Daar doe je mee wat je wilt.
Als een hooggeplaatste leraar komt dan heb ik daar op verschillende manieren respect voor. Iemand die lang aikido beoefent heeft dus lange tijd een warm hart toegedragen aan het voortbestaan van de krijgskunst. Daarnaast kan ik van zo iemand altijd leren (alhoewel ik ook veel leer van nieuwe mensen maar dan op een ander vlak). Diegene doet moeite om hier naar toe te komen om les te geven. Ik vind het dan mijn taak om deze persoon het zo goed mogelijk naar de zin te maken. Als het een ouder iemand betreft zoals Suganuma Sensei of Goldsbury Sensei (beiden in de 70) dan zorg ik dat alles geregeld is als dat mijn taak is op dat moment. Dat betekent dat ik de tas meeneem en deuren open houd etc. Als het niet mijn taak is let ik op wat diegene nodig heeft en reageer daar op. Gewoon de dingen die voor ons zo makkelijk zijn neem ik op me.
Daarnaast kijk ik ook naar cultuur. In Japan wordt het op prijs gesteld dat je netjes gekleed gaat naar bijeenkomsten. Dus het liefst in pak. Nu is dat soms een beetje lastig meenemen naar Japan maar een jasje kan altijd. Op het laatste feestje in Japan waren ALLE mannen in pak. Hoe gaat dat dan op de mat? Als de sensei iets komt voordoen in je buurt stop dan. Ga in seiza zitten en kijk mee. Daar kan je weer iets leren. Een gemiste kans als je niet kijkt. Daarnaast geef je de sensei ook ruimte om zijn kunnen te demonstreren. Als hij klaar is groet je netjes af en ga je verder met de training. Als ik zelf een van de hoger gegradueerde leerlingen ben (ha ha die kans is vrij groot..) dan let ik bij het afklappen goed op of de sensei me nodig heeft om zijn technieken te demonstreren. Zo hoeft hij niet te wachten op aandacht. Ik houd dus oogcontact totdat er een partner is opgeroepen. Ik gebruik zeker geen woorden als “ja maar..” als de Sensei iets demonstreert.
Voor en na de training zorg ik dat alle faciliteiten aanwezig zijn. Kleedruimte, drinken etc. Als ik weet dat iemand het bv belangrijk vindt dat alle slippers steeds netjes staan dan zorg ik daar voor.
Kost dit alles moeite? Nee totaal niet en ik doe het graag. Daarnaast houdt het me scherp op en buiten de mat!
Hoe ga je dan om met je eigen sensei (de Dojo Cho) tijdens de reguliere trainingen? Dat laat ik aan jezelf over. Je kunt altijd de kunst afkijken van de hogere graden. Zij vertonen daarin ongetwijfeld voorbeeldgedrag.
(59)